برای خودت

صدا برگشت و من برگشت 

به این دنیای ِ ناهنجار 

چه سخته بین چند میلیارد 

بخونی از غم ِ هنجار 

به کاوش این دل بیدار 

امیدش رو نداد از دست 

صدا سر خورد ولی برگشت 

هنوزم من توانش هست 

که با فریاد آوازش 

سکوت شهر و بشکافه 

بخونه از سپهری که 

تنش آبی ، دلش صافه 

صدا برگشت و من برگشت 

که غیر از این دِق ِ من بود 

درونم ملتهب از درد 

پَس ِ بارون هِق ِ من بود 

تا وقتی این گلو با ماست 

من از درد ِ تو می خونم 

گلوگاه ِ زمان تنگه 

ولی من سخت ِ آسونم